Ελληνορωμαϊκά!

Σάββατο 15 Μαρτίου 2025

" Σερβία και Ελλάδα εισήλθαν σε κύκλους σπιράλ, το διακύβευμα στα Βαλκάνια και στο ΑΙΓΑΙΟ είναι μεγάλο μετά την πρόχειρη συμφωνία για το Ουκρανικό που τρέχει"


 "το βαθύ κράτος της σατανικής κουλτούρας μετακόμισε από τις ΗΠΑ σε άλλες περιφέρειες δράσεις και επιθυμεί να ανοίξει προβλήματα στην νέα ηγεσία της Αμερικής" 

" όλα αυτά θα ξεκαθαρίσουν αφού ζήσουμε τις συνέπειες και φυσικά οι αναλύσεις και τα λόγια υστερούν γιατί το σκοτάδι καλύπτει τώρα τα πάντα" 

" η woke ατζέντα τρέχει όλα τα προγράμματα της σαν να μην άλλαξε η προεδρία στις ΗΠΑ και ένα τέτοιο πρόγραμμα τρέχει για Βαλκάνια και ΑΙΓΑΙΟ" 

"ο γείτονας εξ ανατολών γνωρίζει τι συμβαίνει και ζυγίζει την κατάλληλη στιγμή"

" μέσα στα μαύρα μεσάνυκτα μας σωζόμαστε μόνο αν το θέλει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ και αν βρεθούμε εκείνη την στιγμή μονιασμένοι " 

μας είπαν σήμερα μετά τους Β΄ Χαιρετισμούς στην Υπεραγία Θεότοκο 

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας   

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2025

" γέμισε η Ουκρανία δαιμόνια και ετοιμάζονται να εξαπλωθούν παντού"


 17 Μαρτίου ένας μεγάλος 'Άγιος από την Κριμαία εορτάζει ( η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού) ενώ βλέπει όσα γίνονται δίπλα του και φωνάζει με τα τελευταία λόγια της επιγείου βιοτής του: 

«Παιδιά μου πολύ σας παρακαλώ, ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός, για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πονηρός είναι. Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τα πονηρά πνεύματα. Προσέξτε! Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κανείς την ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο. Ένας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό. Ω πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων!

Πόσο αμέτρητο είναι το μαύρο τους πλήθος! Αμετάβλητα, ακούραστα, μέρα και νύχτα, επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χριστού, να μας παρασύρουν στο δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας. Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού, έχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας. Όμως μη φοβάστε, πάρτε δύναμη από το όνομα του Ιησού» ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Ιατρός 


Αδελφοί 

" δεν είναι κινηματογραφική ταινία  για να μαλώνουμε ποιος θα νικήσει ,είναι πόλεμος που μας πλησιάζει ώρα με  την ώρα η φρίκη του και εμείς νομίζουμε ότι βλέπουμε σήριαλ"

" χάνονται αθώοι ενώ οι μεγάλοι αλληκατηγορούνται και θέλοντας να προωθήσουν τα συμφέροντα τους με τρισάθλια ψέματα, επιθυμούν την συμπάθεια της κοινής γνώμης" 

" η πληροφόρηση στρεβλώνει και η αλήθεια κλείνει ραντεβού για να την μάθουμε μετά από χρόνια όταν πάρει τέλος αυτή η τραγωδία που γίνεται παγκόσμια και αν επιβιώσουμε "  

" ζούμε ήδη τις προφητείες και λέμε ότι αργούν ακόμα να πραγματοποιηθούν" 

" η αμαρτία των καιρών μας έχει βαθιές ρίζες και μόνο με φωτιά ξεπατώνεται" 

" για να βρουν  την ειρήνη πρέπει από φονικά δίποδα να γίνουν πρώτα Άνθρωποι" 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας


17 Μαρτίου μνήμη της ανακομιδής των Ιερών Λειψάνων του ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ του Ιατρού , Θαυματουργού και Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως Κριμαίας.
Στις 17 Μαρτίου 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του από τον αρχιεπίσκοπο Λάζαρο και μέλη της επιτροπής, μπροστά σε 40.000 περίπου παρευρισκόμενους.

Τρείς μέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1996, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον Ι. Ναό Αγ. Τριάδος.

Λέγεται ότι βρέθηκαν η καρδιά του και τμήματα του εγκεφάλου του αδιάφθορα, ενώ άρρητη ευωδία εξερχόταν από τα λείψανά του.

Ο Άγιος Λουκάς (κοσμικό όνομα, Βαλεντίν Βόϊνο-Γιασενέτσκι) είναι άγιος της Ορθόδοξης Ουκρανικής Εκκλησίας και γεννήθηκε στις 14 Απριλίου του 1877 στο Κέρτς της Κριμαίας. Στο τέλος της δεκαετίας του 1880 η οικογένειά του μετακόμισε στο Κίεβο.

Το 1920 εξελέγη καθηγητής της ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης.

Σε όλη του τη ζωή ήταν από λίγο έως εξαιρετικά φτωχός, καθώς είτε ο μισθός του ήταν μικρός, είτε βρισκόταν στη φυλακή, είτε όταν του πρόσφεραν χρήματα για κάποια θεραπεία υποδείκνυε άλλα πρόσωπα και ζητούσε τα χρήματα να δοθούν απ' ευθείας σε αυτά. Ο άγιος Λουκάς ως ιατρός δημοσίευσε σαράντα επιστημονικά έργα.

Έκανε μεγάλες ανακαλύψεις σε αντίξοες συνθήκες. Εργαζόταν εντατικά στα εξωτερικά ιατρεία, περιόδευε στα χωριά και ανέλαβε και το χειρουργικό τμήμα.

Το 1904, με το ξέσπασμα του Ρωσο – Ιαπωνικού πολέμου, βρέθηκε στην Άπω Ανατολή, όπου εργάστηκε ως χειρουργός με μεγάλη επιτυχία.

Εκεί συναντήθηκε και με την Άννα Βασιλίεβνα Λάνσκαγια, τη μέλλουσα σύζυγό του, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά.

Μετά το τέλος του πολέμου εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία. Οι επιτυχίες του είναι τόσες πολλές που η φήμη του εξαπλώνεται γρήγορα και ασθενείς καταφθάνουν από παντού.

Ο Άγιος Λουκάς ήταν πάντοτε πιστός Χριστιανός.

Δεν έχανε λειτουργία και παρακολουθούσε όρθιος όλες τις παννυχίδες και τους όρθρους, τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις ημέρες των ορθοδόξων γιορτών.

Στο χειρουργείο είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση.

Όμως στις αρχές του 1920 μία από τις επιτροπές ελέγχου του νοσοκομείου όπου εργαζόταν τότε, έδωσε εντολή να ξεκρεμάσουν την εικόνα της Παναγίας, με αποτέλεσμα ο άγιος Λουκάς να αρνείται να μπει στο χειρουργείο.

Παράλληλα η σύζυγος ενός από τα στελέχη του κόμματος εισήχθη στο νοσοκομείο ως έκτακτο περιστατικό, και ζητούσε να χειρουργηθεί μόνο από τον Βόινο-Γιασενέτσκι, κι έτσι ο σύζυγός της του υποσχέθηκε ότι αν η εγχείρηση γινόταν, την επόμενη μέρα η εικόνα θα ήταν στη θέση της.

Η εγχείρηση έγινε κι ήταν επιτυχής, και ο σύζυγος της άρρωστης κράτησε την υπόσχεσή του.

Το 1921 χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα (1923) Επίσκοπος Τασκένδης.

Από τότε συνδύαζε ποιμαντικά και ιερατικά καθήκοντα. Παρέμεινε αρχίατρος του Γενικού Νοσοκομείου Τασκένδης, χειρουργούσε καθημερινά και παρέδιδε μαθήματα στην Ιατρική Σχολή, πάντα με το ράσο και το σταυρό του.

Από το 1922 και μέχρι την τελευταία του πνοή γνώρισε συλλήψεις, βασανιστήρια, εξορίες και κακουχίες.

Φυλακίστηκε και εξορίστηκε συνολικά έντεκα χρόνια. Σε όλο αυτό το διάστημα εξασκούσε την ιατρική βοηθώντας όσους είχαν ανάγκη.

Οι λόγοι των διώξεών του ήταν, οι γενικοί διωγμοί κατά των Ορθοδόξων και η ιδιαίτερη άρνηση του επισκόπου Λουκά να υποστηρίξει τη «Ζωντανή Εκκλησία», ένα εκκλησιαστικό πραξικόπημα μέσω του οποίου το σοβιετικό καθεστώς προσπαθούσε να ελέγξει τους πιστούς.

Οι ταλαιπωρίες αυτές ουσιαστικά κατέστρεψαν την υγεία του.

Την Άνοιξη του 1952 επιδεινώνεται η όρασή του, ενώ στις αρχές του 1956 τυφλώνεται οριστικά από γλαύκωμα. Τα τελευταία εννέα έτη της ζωής του ήταν τυφλός.

Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διηύθυνε το στρατιωτικό νοσοκομείο του Κρασνογιάρσκ, ενώ ήταν και επίσκοπος της πόλης αυτής.

Από το 1946 μέχρι το 1961 που πέθανε, ήταν μητροπολίτης της Συμφερούπολης. Παράλληλα το 1947 του απαγορεύθηκε να μιλά στους φοιτητές, σταμάτησαν να τον καλούν στα ιατρικά συμβούλια και τον απέλυσαν από ιατρικό σύμβουλο, επειδή «γνώριζαν ότι δεν είχε καθαρό παρελθόν: φυλακές, εξορίες, κηρύγματα» κι επειδή αρνιόταν να πηγαίνει χωρίς το ράσο και το σταυρό του στην εργασία του και σε αυτές τις εκδηλώσεις.

Καθώς όμως εκείνος ενδιαφερόταν για τον ανθρώπινο πόνο, έβγαλε ανακοίνωση ότι «δέχεται καθημερινά έκτος Κυριακών και εορτών, κάθε άνθρωπο που θέλει τη βοήθειά του» με αποτέλεσμα να καταφθάνουν στο διαμέρισμά του καθημερινά αμέτρητοι άνθρωποι απ' όλη την Κριμαία.

Υπάρχουν μαρτυρίες ότι ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς εμφάνισε πολλά πνευματικά χαρίσματα όσο ακόμα ζούσε.

Ασθενείς ομολόγησαν ότι έκανε ορθή διάγνωση της ασθένειάς τους με το που τους έβλεπε, ότι είχε διορατικό χάρισμα, κι ότι τους θεράπευσε με την προσευχή του, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, που δεν έβλεπε πλέον για να χειρουργεί.

Ο αρχιεπίσκοπος είναι ήδη 84 ετών.

Διαισθάνεται πως το τέλος του πλησιάζει. Τα Χριστούγεννα του 1960 λειτουργεί για τελευταία φορά και για τον καιρό που απομένει, περιορίζεται στο να κηρύττει.

Τελικά την Κυριακή 11 Ιουνίου 1961, ημέρα που γιορτάζουν οι Άγιοι Πάντες της Αγίας Ρωσίας, κοιμήθηκε ο αρχιεπίσκοπος – γιατρός Λουκάς.

Οι αρχές απαγόρευσαν την εκφορά του νεκρού με τα πόδια από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, πράγμα που προκάλεσε τη λαϊκή αγανάκτηση ακόμα και των αλλοδόξων.

Τελικά αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, η εκφορά έγινε στην κεντρική λεωφόρο της Συμφερούπολης και διήρκεσε τρεισήμισι ώρες.

Τη νεκρική πομπή ακολούθησε πλήθος κόσμου, η κυκλοφορία σταμάτησε, ενώ τα μπαλκόνια, οι ταράτσες και τα δέντρα ακόμα, ήταν γεμάτα ανθρώπους.

Παράλληλα φέρεται να σημειώθηκε ένα παράδοξο γεγονός, με ένα σμήνος περιστεριών που έκανε επί ώρες κύκλους πάνω από το λείψανο, μέχρις ότου η πομπή έφτασε στο νεκροταφείο.

Τον Νοέμβριο του 1995 ανακηρύχτηκε άγιος με απόφαση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αφού πρώτα ειδική επιτροπή ασχολήθηκε με τη ζωή, τα έργα και τα θαύματά του τα οποία καταγράφονταν και μετά τον θάνατό του.

Στις 17 Μαρτίου 1996 έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του από τον αρχιεπίσκοπο Λάζαρο και μέλη της επιτροπής, μπροστά σε 40.000 περίπου παρευρισκόμενους.

Τρείς μέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1996, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον Ι. Ναό Αγ. Τριάδος.

Λέγεται ότι βρέθηκαν η καρδιά του και τμήματα του εγκεφάλου του αδιάφθορα, ενώ άρρητη ευωδία εξερχόταν από τα λείψανά του.

Το ίδιο έτος αποφασίστηκε να διοργανώνεται κάθε χρόνο Ιατρικό Συνέδριο στην Συμφερούπολη σε συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως με το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Κριμαίας προς τιμήν του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 11 Ιουνίου.

Τα τελευταία λόγια του Αγίου Λουκά:

«Παιδιά μου πολύ σας παρακαλώ, ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός, για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πονηρός είναι. Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τα πονηρά πνεύματα. Προσέξτε! Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κανείς την ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο. Ένας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό. Ω πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων!

Πόσο αμέτρητο είναι το μαύρο τους πλήθος! Αμετάβλητα, ακούραστα, μέρα και νύχτα, επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χριστού, να μας παρασύρουν στο δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας. Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού, έχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας. Όμως μη φοβάστε, πάρτε δύναμη από το όνομα του Ιησού»

ΠΗΓΗ https://www.romfea.gr/diafora/27575-esperinos-anakomidis-leipsanon-tou-agiou-louka-sta-leukakia-naupliou

η Κοσμοχαλασιά ήρθε και έχει σειρά η Αναλαμπή με το Ποθούμενο - ΣΤΩΜΕΝ καλώς - πέφτουν οι "μάσκες"

 


Πριν  12 χρόνια στις 3 Σεπτεμβρίου 2013 αρθρογραφήσαμε « η Κοσμοχαλασιά και η Αναλαμπή με το Ποθούμενο» βλ.https://www.triklopodia.gr/i-kosmochalasia-ke-i-analampi-me-to-pothoumeno-kimeno-dr-konstantinos-vardakas/ κάτι που μας μετέφερε ένα σεβάσμιος Γέροντας ο οποίος είχε από τότε  πληροφορίες για το  πού βαδίζουμε 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

«Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε, όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα δάκρυα σας…» μας είπε...
Ακόμα και εμείς αδελφοί σήμερα  που τα διαβάζουμε μετά από τόσα χρόνια ανατριχιάζουμε ( που να γνωρίζαμε  τι Κοσμοχαλασιά θα ζούσαμε σε λίγα χρόνια και έχουμε και συνέχεια  βλ. ουσιαστική διακήρυξη παγκοσμίου πολέμου με το Ουκρανικό)  

ας τα ξαναδιαβάσουμε: 

 -Σύνελθε ρε φίλε, σε λίγο θα έχουμε πόλεμο!!

-Άντε ρε μας έπρηξες εδώ και χρόνια με την καταστροφολογία σου…
Ο νεαρός με το frento-espesso τα έβαζε με τον δικτυωμένο του χωριού ¨¨ήταν το παρατσούκλι
του δεύτερου που βρισκόταν μόνιμα κολλημένος στο διαδίκτυ﨨. 

Έτσι τα λόγια πηγαινοερχόταν μεταξύ τους δίχως νόημα μέχρι που παρενέβη ένας τρίτος αρκετά ηλικιωμένος στους χρόνους και σεβάσμιος στους λόγους ο μπάρμπα- Ποθητός.

- Εδώ που κάθεστε και οι δύο και απολαμβάνετε τον καφέ σας αμέριμνα κάτω από τον κεντρικό πλατάνι που σκεπάζει τον καφενέ, εδώ σε τούτο το δένδρο, οι κομιτατζήδες κρέμασαν τον δάσκαλο και τον παπά του χωριού μας.

-Λοιπόν βάλτε το καλά μέσᨨ στο φευγάτο ¨¨ μυαλό σας. 

-Από τότε μέχρι και σήμερα αλλά και από τα παλιά χρόνια ο πόλεμος ποτέ δεν σταμάτησε πάνω σε αυτό το αλωνάκι που το λένε Ελλάδα. 

-Αντίθετα εμείς σήμερα βιώνουμε βαθύ ύπνο και δεν καταλαβαίνουμε τις μορφές πολέμου που ενεργούνται εναντίον μας με σκοπό να συντρίψουν σε κομμάτια τις δύο μαρμάρινες πνευματικές κολώνες του κόσμου πάνω στις οποίες στηρίζεται ο ανθρώπινος πολιτισμός. 

-Και αν στο σχολειό δεν σας έμαθαν ποιες είναι οι κολώνες αυτές, μάθε το από την πείρα της ζωής μου, ότι είναι η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός.

-Άρα και εσύ που ρουφάς το frendo και εσύ που παπαγαλίζεις με το διαδίκτυο είσθε βαθιά νυχτωμένοι. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ- ΗΔΗ- ΕΝΕΡΓΕΙΤΑΙ.
- Απλώς τώρα η ΣΥΡΙΑ θα μας ΣΥΡΕΙ στην ΤΡΙΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ!!! Και ο λόγος είναι το πυρηνικό- θανατηφόρο οπλοστάσιο που διαθέτουν οι ανθρωποκτόνες -αντίχριστες δυνάμεις των ημερών μας.

Όλοι οι θαμώνες του καφενέ του χωριού σιώπησαν και άκουγαν τα λόγια του κυρ. Ποθητού. Άλλωστε από τις ειδήσεις της TV δεν έβγαζαν άκρη. Και ο παππούς συνέχιζε ακάθεκτος να φυλλορροεί τις σκέψεις του μέσα από την σοφία των χρόνων του.

-Αν δεν το ξέρετε, εδώ πάνω στην Καστοριά μας στους χρόνους της λατινοκρατίας υπήρχε το ζωντανό Ρωμαίικο Δεσποτάτο της Ηπείρου. 

- Γι αυτό και τα τόσα περίτεχνα βυζαντινά Εκκλησάκια και τα καλαίσθητα ιστορικά μνημεία σε όλη την επικράτεια της Ηπείρου, της Δυτ. Μακεδονίας και της Άρτας.

-Μετά την λατινοκρατία και την σύντομη Παλαιολόγεια περίοδο μας ήρθε καπάκι η Τουρκοκρατία για 500 και χρόνια και αποκτήσαμε εδώ και 100 χρόνους λευτεριά κάποιας δημοκρατίας αφού μεταγγίσαμε μαρτυρικό αίμα στην γη μας ακόμα και στους τελευταίους δυνάστες που ήταν οι φιλοσιωνιστές- κομιτατζήδες και οι παγκόσμιοι χορηγοί τους. Φυσικά δεν εξαιρώ τους Γερμανούς, ούτε τους κατσαπλιάδες, ήταν όλοι τους ίδια φρούτα!!

Η συζήτηση πήγαινε να γίνει ιστορική μέχρι που ο παππούς με μια φράση άναψε τα αίματα.

-Μπορεί να μου πει κάποιος αν η τότε λατινοκρατία διέφερε σε τίποτε από την σημερινή παραμονή μας στην ΕΕ;

Σιώπησαν όλοι γιατί δεν πολυκατάλαβαν το νόημα της ερώτησης. Μόνον όταν ο παππούς τους μίλησε για τον φόρο αίματος και τα χαράτσια που κατέβαλαν παρά την θέληση τους οι υπόδουλοι Έλληνες στους Λατίνους και στους Τούρκους όλοι ξεσηκώθηκαν γιατί θυμήθηκαν τα δικά τους χαράτσια που έπεσαν πάνω στα κεφάλια τους πρόσφατα!!

Και άρχισαν τότε όλοι μαζί να μιλούν για αδικίες, κλεψιές, καταχρήσεις, προδοσίες και πήγαν και ένα βήμα παρακάτω.

 Κάποιοι φανταζόταν ήδη κρεμάλες !! 

Μέχρι που ο παππούς τους έβαλε στην θέση τους λέγοντας:  

¨¨ εμείς εδώ δεν κρεμάμε τους προδότες αλλά τους στέλνουμε αδιάβαστους από εκεί που ήρθαν¨¨ ¨¨ - -εσείς οι νέοι έχετε να ασχοληθείτε με πιο σπουδαία πράγματα, αρκεί να ξεσηκωθείτε από τα παχνιά σας και να αρχίσει να λειτουργεί το μυαλό σας. 

- Σκεφτείτε μόνο πόσες γενιές πέρασαν στα 550 χρόνια που χάσαμε την πρωτεύουσα μας , την Βασιλεύουσα των πόλεων. 

-Όλες αυτές οι γενιές δεν ήταν ψόφιοι σαν και εμάς, αλλά προσδοκούσαν το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ με ζωντανή ελπίδα. 

- Και το παράξενο είναι ότι έλαχε ο κλήρος σε εμάς τους αδιάφορους να ζήσουμε μέσα από αυτήν την κοσμοχαλασιά που ετοιμάζουν κάποιοι την δική μας νεκρα-Ανάσταση!!! Ήδη όλα τα πολεμικά σήμαντρα εξαγγέλουν την απελπισία και την καταστροφή για να απονευρώσουν την ζωή και την ελπίδα από τους ανθρώπους.

-Επειδή τελευταία ακούω πολλές σαχλαμάρες για το ποθούμενο, ο λογισμός μου λέει ότι το ποθούμενο δεν θα έρθει μόνον όταν οι Ξανθοί για τα δικά τους συμφέροντα θα κατεβούν στα Στενά, αλλά το Ποθούμενο θα αρχίσει να ολοκληρώνεται προς το τέλος των ωδινών της ανθρωπότητας και όταν ζωντανέψει η μαρμαρωμένη- παγωμένη Ρωμαίικη Συνείδηση του Νεοέλληνα, ώστε να τον αλλοιώσει σε πραγματικό ΡΩΜΗΟ. 

Τότε μόνο αξίζει νᨨ ζωντανέψε騨 ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς κατά τις άγνωστες βουλές του ΘΕΟΥ για να έχει Λαό και Ποίμνιο Άξιο που θα συνεχίσει τον Θεόσδοτο ρόλο του σαν θεματοφύλακας της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ελληνορωμαίικης Παράδοσης και του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού.

-Τελικά το Ποθούμενο θα ολοκληρωθεί όταν η Αυτοκρατορική Μίτρα, η Ράβδος της Εξουσίας και το ένδυμα του Σάκου φορεθούν στον ΦΙΛΟ του ΘΕΟΥ, σε εκείνον τον ΔΙΚΑΙΟ που τον προανήγγειλαν Άγιοι Άνθρωποι, ακόμα και ο Μακρυγιάννης τον είδε και τον άκουσε σαν ¨¨πρόεδρο της επιτροπής του ΘΕΟΥ στην Πόλη.¨¨

- Αν σήμερα κάποιοι και για τους δικούς τους λόγους εφαρμόζουν στρατηγικά σχέδια για να αναδείξουν την παγκόσμια διακυβέρνηση με τον πλανητάρχη τον εμφορούμενο από το αντίχριστο πνεύμα σίγουρα θα απογοητευθούν γιατί παράλληλα με το μυστήριο της ανομίας ενεργείται και το μυστήριο της Ευσεβείας που θα αναδείξει τον προαναγγελόμενο ΕΥΣΕΒΗ ΒΑΣΙΛΙΑ, τον άγνωστο σε όλους εμάς.

-Η πρόγιαγια μου η Μαριγώ το γένος Νοταρά από γενιά πολίτικη μου έδειχνε μέσα στην εκκλησία όταν την επισκεπτόταν ο τότε ΔΕΣΠΟΤΗΣ μας κάτι που δεν το καταλάβαινα σαν παιδάκι 

¨¨ τα βλέπεις αυτά που έχει ο Δέσποτας;¨¨ 

τι γιαγιά την ρωτούσα;

 Και αυτή μου έδειχνε με το δάκτυλο της 

¨¨ αυτό το αστραφτερό στέμμα, αυτή η χρυσή ράβδος και αυτά τα χρυσά ρούχα είναι δανεικά γιατί τα χάρισε στον Δεσπότη μας ο Βασιλιάς της ΠΟΛΗΣ¨¨

-Που να καταλάβω τότε εγώ. Μέχρι που μεγάλωσα και ένας καλόγερος μου επιβεβαίωσε τα λεγόμενα της γιαγιάς μου.

¨¨η γιαγιά είχε δίκαιο παιδί μου, η Οικονομία του ΘΕΟΥ διαφύλαξε τα Εθναρχικά αυτά Σύμβολα και μάλιστα έβαλε τον ίδιο τον Μωάμεθ τον Πορθητή να τα παραδώσει στον πρώτο μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης Πατριάρχη μας Σχολάριο Γεννάδιο, κινούμενος από πολιτικούς λόγους και ενεργώντας άθελα του Θεία Νεύση ώστε να εξυπηρετήσει το σχέδιο του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ μέχρι τελευταίας κεραίας. Αυτά τα Εθναρχικά Σύμβολα την ορισμένη από τον ΘΕΟ στιγμή μόνο οι γνήσιοι στην Ορθοπραξία ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ θα τα παραδώσουν στον εν Αγγελική Κελεύση ΡΩΜΗΟ-ΔΙΚΑΙΟ και ΦΙΛΟ του ΘΕΟΥ

και ο καλόγερος γελώντας μου έλεγε:  

¨¨βλέπεις κανένα αληθινό Ρωμηό-πολιτικό στις ημέρες μας που είναι άξιος τέτοιας τιμής;¨¨

Όλοι κάτω από την πλατάνα του καφενείου αποσβολώθηκαν με τα λεγόμενα του παππού. Κάποιος όμως έξυπνος τον προέτρεψε να συχνάζει περισσότερο στο καφενείο για να φέρνει και τα παιδιά του να ακούνε ωραία παραμύθια…

Όμως ο παππούς τον αποστόμωσε..
– Δεν χρειάζεται τα παιδιά σου να τα ακούσουν γιατί θα τα ζήσουν, ενώ για σένα αμφιβάλλω αν θα ζήσεις για να τα δεις γιατί αν δεν ποθείς κάτι δεν σου κάθεται με τίποτα.
Όλοι παγώσανε γιατί φοβήθηκαν καυγά. Ο παππούς φαίνεται δεν χωράτευε και συνέχισε…
- Σε λίγο καιρό δεν θα πίνετε καφέ αλλά ρεβύθι και αν υπάρχει και αυτό, μάλιστα θα το πίνετε στα χερσο- χώραφα που θα τα καλλιεργείται για να θρέψετε τις φαμιλιές σας.

-Το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ θα το δείτε όταν το φαγητό σας θα το τρώτε ανακατωμένο με τα δάκρυα σας… 

 https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/

ΣΤΩΜΕΝ καλώς
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσεις

 

 ολόκληρο το προφητικό ποίημα 
του Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπεδινού και όποιος εννόησε εννόησε. 

«Ακούσατε Έθνη και λαοί της Οικουμένης πάσης
και εσύ αναγνώστα πρόσεχε σ’ αυτό που θα διαβάσεις.
Είναι σκληρά και λυπηρά, αλλά είναι πεπρωμένα
να γίνουν όσα στας Γραφάς ευρίσκονται γραμμένα.

Τάγραψαν οι Πατέρες μας ο κόσμος για να μάθη
από αυτόν τον πόλεμο τι μέλλεται να πάθη.
Για να προσφύγει στον Θεόν και να μετανοήσει
αν θέλει για να σωθεί και ευτυχής να ζήσει.

Με μιας θα ανάψει η φωτιά από μικρή αιτία
κραυγή πολέμου έρχεται από τη Βουλγαρία.

Η δε Ρωσία ξαφνικά εισβάλλει στην Τουρκία
και ως χείμαρρος ορμητικός σαρώνει την Περσία.
Και προχωρεί ακάθεκτη φθάνει στην Παλαιστίνη
Θεός θέλει ο Αντίχριστος του Κόσμου για να γίνη.
Τότε κατέρχονται ομού της Δύσεως τα κράτη
ουαί στα Έθνη του Βορρά γίνονται όλα στάχτη.

Με λύσσα αμύνεται σκληρά η Άρκτος (Ρωσία) στην Τουρκία
που αδίκησε την Ελλάδα και όλη αναφλέγεται και καίει σα λαμπάδα.
Ματαίως αγωνίζεται η Άρκτος να κράτηση
τα περιβόητα Στενά (Σουέζ) στο τέλος θ” απηυδήσει.

Γιατί από την Ανατολή, Κορέα, Μαντζουρία
εισβάλλει η Αμερική με την Ιαπωνία
και προχωρεί ολοταχώς γραμμή στη Σιβηρία
ενώ στη Δυτική πλευρά νικά η Γερμανία
και τότε είναι αδύνατον να κρατηθεί η Ρωσία
και εγκαταλείπει τα Στενά, Αίγυπτον και Τουρκία.

Κτυπιέται η Άρκτος πανταχού και φεύγει προτροπάδην
όπως διασκορπίζεται ένα άτακτο κοπάδι.
Τότε ομού θα ηττηθεί και η δόλιος Τουρκία
γιατί θα πράξη πονηρά μεγάλη προδοσία.
Γιατί αφού καταβληθεί όλη από τη Ρωσία
Θα συμμαχήσει μετ’αυτής και με την Βουλγαρία.

Για τούτο όσοι χριστιανοί ευρίσκονται στην Πόλη
και στα περίχωρα αυτής,πρέπει να φύγουν όλοι.
Γιατί η Πόλις θα καή και ουδείς θα απομείνει
κάτοικος ζων εντός αυτής.

Μον΄ ο Ναός θα μείνει
ο οίκος ούτος και Ναός της του Θεού Σοφίας
όστις θα μείνει αείφωτος φάρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας
εξ ού το φως θα ξαπλωθεί σ΄ όλη την Οικουμένη
της Βασιλείας του Χριστού που ο κόσμος αναμένει.

Η πρώτη φάσις έληξε του τρομερού πολέμου
τόσα δεινά πέντε μηνών δεν επαρκούν Θεέ μου;
κι πάλιν νέος πόλεμος θ΄ αρχίσει να ξεσπάσει
αλλοίμονο στον άνθρωπο τι έχει να περάσει.

Το ζήτημα της Πόλεως πάλι θα βγει στη μέση
κι ο κόσμος θα περιπλεχθεί και δε θα ξεμπερδεύσει.
Αμέσως η διχόνοια ενσκήπτει εις την Κρήτη
και ανάπτουν εις τα αυθωρεί τα μίση και τα πάθη.

Αφού οι ισχυροί της γης απογοητευθώσιν
τότε θα γίνη πόλεμος, που ουδέποτε έχει γίνει,
αλλοιμονον στους ασεβείς κανείς δε θα απομείνει.

Τότε η Ελλάς ουδέτερη και πάντα αδικημένη
το δίκαιο της θα ζητεί και έτοιμη θα αναμένει
χωρίς ν” αναμιχθεί.
Και τότε θα μιλήσει όταν η σάλπιγξ του Θεού
εκ του ουρανού σαλπίσει για να δικαιωθεί.

Τότε τα Έθνη μεληδόν θα σφάζωνται αγρίως
στα όρια της Πόλεως για τα Στενά κυρίως.
Τότε θα πλεύση και πνιγεί στο αίμα το μοσχάρι
τότε θα εκκαθαρισθεί η ήρα απ” το σιτάρι.

Στη θάλασσα όπου βρεθεί πλοίο δεν θ΄ απομείνει
και από το αίμα η θάλασσα κοκκινωπή θα γίνει.
Η Πόλις θα κατακαυσθεί κι ίχνος δεν θα υπάρξει
πλέον ανθρώπου υλιστή γιατί πολλά έχει πράξει.
Μόνος θα μείνει ο Ναός της του Θεού Σοφίας
το στόλισμα της Νύμφης του Αγίας του Εκκλησίας.

Τρία ημερονύκτια θα διαρκέσει η μάχη
όποιος εξέλθει ζωντανός μεγάλη τύχη θάχει.
Κράτη ομού δέκα οκτώ με πείσμα αγριεμένα
θα σφάζονται αλλόφρονα στο αίμα βουτηγμένα.

Την τρίτη ημέρα ακριβώς όσοι εξηντλημένοι
από την μάχη οσ΄ αποζούν θα δούνε ξαφνιασμένοι
εκεί ψηλά στον ουρανό στα δεξιά τα μέρη
να λάμπει υπέρ τον ήλιον ένα μεγάλο αστέρι.

Και από τ” αστέρι κάτωθεν ένας Σταυρός ν’αστράπτει
πύρινος κατακόκκινος κι’έκπληκτα τα Κράτη
ακούσουνε εκ του ουρανού μια φωνή βροντώδη
αγγέλου απροσδόκητον που θα σταθούν στο πόδι.

Τα όπλα θα πετάξουμε στη γη και τρομαγμένοι
τ” αστέρι θα κοιτάξουνε σαν απολιθωμένοι.
Σταθήτε θ” ακουσθεί φωνή. Σταθήτε επί τόπου
Γιατί αρκετά εχύθηκε το αίμα του ανθρώπου.

Σπεύσατε πάραυτα εκεί στα δεξιά τα μέρη
το τόξο ακολουθήστε που βγαίνει από το αστέρι.
Κι εκεί θα βρήτε άνθρωπον άγιον δικόν μου.
Ποιμένα αυτόν εξέλεξα δια το ποίμνιόν μου.
Τούτον και σεις εκλέξατε ποιμένα να ποιμάνη
τα πρόβατα μου, που γυρνούν έρημα δίχως στάνη.

Νύκτα θ΄ ακουσθεί η φωνή μου και ο κόσμος τρομαγμένος
εκ της φωνής της σάλπιγγος θα μείνει σαστισμένος.
Κι ευθύς το τόξον θα στραφεί προς νότον στην Ελλάδα
που απ΄ τό φως τό ουράνιον θα φέγγη σάν λαμπάδα.

Τότε θα καταφθάνουνε οι Πρέσβεις στην Ελλάδα
ολόχαρη δε η Ελλάς με βία και γρηγοράδα.
Τότε η Ελλάς θα σηκωθεί πρώτη με το στρατό της
να εκπληρώσει ολόχαρη τον Ιερόν σκοπόν της.
Να καταλάβει αμαχητί, τα ιερά της μέρη
που της τα πήραν οι εχθροί, που όλος ο κόσμος ξέρει.

Τότε οι πρόσφυγες ομού από χαρά σκιρτώντες
θα τρέξουνε στα μέρη τους σαν αετοί πετώντας.
Τότε ο Έλλην Βασιλεύς, ο εκλεκτός Κυρίου
εις πάντα θάναι άριστος και επί της υφηλίου
θα άρχει και θα διοικεί μετά δικαιοσύνης
και η γη θα χαίρεται εκ διαρκούς ειρήνης.

Τα όπλα τα πολεμικά θα γίνουν εργαλεία
και άροτρα γεωργικά κι ειρήνη και ευτυχία.
Θα Βασιλεύσει πανταχού κι ως αδελφοί να ζώσι
οι άνθρωποι επί της γης και δεν θα ερωτώσι
ο εις τον άλλον άνθρωπον μήπως και είναι ξένος
αλλά θα λέγεται αδελφός και εκ του Αδάμ το γένος.

Έλληνες ανανήψατε αυτή είναι η αλήθεια
μή σας πλανούν οι άπιστοι πώς είναι παραμύθια.
Όλα αυτά θα γίνουνε η ώρα πλησιάζει
το σύμπαν αναταράσεται και σας δεν σας τρομάζει:
Η συμφορά που έρχεται τους ασεβείς να πλήξη
και εκ της γης αλύπητα να τους αξαφανίση.

Πάρετε την απόφασιν και λογικά σκεφθήτε
αν θέλετε να ζήσετε και αιώνια να σωθήτε
όλοι μετανοήσατε, στραφήτε προς τα θεία
γιατί ουδεμία απ΄ αυτήν υπάρχει σωτηρία.

Ο πόλεμος που έρχεται ουδέποτε έχει γίνει
τόσον μεγάλος και φρικτός και δεν θα γένει ειρήνη.
Εάν δεν εκκαθαρισθεί η ήρα από το σιτάρι
και τα ζιζάνια θα καούν σαν το ξηρό χορτάρι.

στην Θεσσαλονίκη του Μυροβλήτη " μυροβλύζουν" τα λόγια ενός Παλαμά

 

Θηβαίος Πολίτης

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Οριοθέτηση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής γιορτάζει η Εκκλησία μας την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσων. Το ιδιαίτερο ιστορικό γεγονός, που αποτέλεσε την βάση και την απαρχή του εορτασμού αυτού, ήταν η νίκη της Εκκλησίας εναντίον της εικονομαχίας. Οι εικονομάχοι πρέσβευαν ότι η χρήση των εικόνων είναι αντιχριστιανική. Δεν δέχονταν την προσκύνηση της εικόνας του Χριστού, όπως και την τιμή των εικόνων και των ιερών λειψάνων των αγίων. Η τοποθέτησή τους αυτή δεν ήταν επιφανειακή, αλλά προχωρούσε βαθύτερα ως την άρνηση της απεικονίσεως του Χριστού, πράγμα που οδηγεί τελικά στην άρνηση της σαρκώσεώς του και της παρουσίας του ως αληθινού ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Η απόληξη αυτή της εικονομαχίας φανερώνει και τον αιρετικό χαρακτήρα της• μαρτυρεί ότι ήταν πραγματική αίρεση.
Αίρεση δεν η κάθε λανθασμένη θεολογική αντίληψη• δεν είναι ακόμα η παρερμηνεία κάποιων σημείων της Αγίας Γραφής η της παραδόσεως της Εκκλησίας. Αίρεση, όπως δηλώνει και η ετυμολογία της λέξεως, είναι η επιλογή κάποιου μέρους της θεολογικής αλήθειας και η απολυτοποίησή του. Η αίρεση δηλαδή τεμαχίζει την αλήθεια, επιλέγει κάποιο μέρος της, το απολυτοποιεί, και με τον τρόπο αυτόν παραποιεί και προσβάλλει ολόκληρη την αλήθεια. Όταν π.χ. ο Άρειος δίδασκε ότι ο Χριστός ήταν ένας τέλειος άνθρωπος, δεν έλεγε ψέματα• αλήθεια έλεγε. Δεν έλεγε όμως όλη την αλήθεια, αλλά μόνο ένα μέρος της• δεν έλεγε ότι ο Χριστός ήταν και τέλειος Θεός. Έτσι παραποιούσε και προσέβαλλε ολόκληρη την χριστιανική αλήθεια. Δεν αναγνώριζε την ένωση της θείας και της ανθρώπινης φύσεως στο πρόσωπο του Χριστού, που αποτελεί το θεμέλιο της ενώσεως του ανθρώπου με τον Θεό, δηλαδή της σωτηρίας και της θεώσεώς του. Προσέβαλλε τα θεμέλια του Χριστιανισμού και δημιουργούσε αίρεση.
Η ουσία λοιπόν της αιρέσεως για τον Χριστιανισμό έγκειται ακριβώς στην προσβολή της ενώσεως του Θεού με τον άνθρωπο, που θεμελιώνεται στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού. Η αίρεση δηλαδή προσβάλλει την δυνατότητα της σωτηρίας του ανθρώπου, η οποία ταυτίζεται με την θέωσή του.
Η θέωση του ανθρώπου αποτελεί τον σκοπό της δημιουργίας του. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» Θεού. Είναι δημιούργημα του Θεού, που κλήθηκε από τον ίδιο τον Δημιουργό του να τον ομοιάσει• να γίνει θεός, όχι βέβαια κατά την ουσία του αλλά κατά χάριν, όπως λέγεται στην θεολογική γλώσσα. Αυτό όμως δεν ήταν δυνατό να πραγματοποιηθεί μετά την αποστασία του ανθρώπου από τον Θεό και την υποταγή του στην αμαρτία. Η επαναφορά του στο «καθ’ ὁμοίωσιν» η την θέωση, είναι η σωτηρία του.
Ολόκληρη η ιερά ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης, που κορυφώνεται με την σάρκωση του Θεού εν Χριστώ, φανερώνει το έργο της θείας οικονομίας για την σωτηρία του κόσμου. Και η Εκκλησία είναι ο πνευματικός χώρος, μέσα στον οποίο μυσταγωγείται η σωτηρία των ανθρώπων.
Οι αιρέσεις ως προσβολές της σωτηρίας αυτής παρουσιάστηκαν στην ιστορία της Εκκλησίας σε δύο επίπεδα• α) στο επίπεδο της ίδιας της σωτηρίας που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο, όπως συνέβη με τον Δοκητισμό, τον Αρειανισμό, τον Νεστοριανισμό, τον Μονοφυσιτισμό κ.α., και β) στο επίπεδο του τρόπου οικειώσεως της σωτηρίας αυτής από τον άνθρωπο, όπως συνέβη με τον Βαρλααμιτισμό, που πολέμησε η Εκκλησία με πρωτοστάτη τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά.
Οι αρχαίες αιρέσεις προσέβαλαν την σωτηρία στο πρώτο επίπεδο, δηλαδή στο επίπεδο της προσφοράς της από τον Θεό στον άνθρωπο. Αν ο Χριστός δεν ήταν αληθινός άνθρωπος, αν δεν είχε δηλαδή πραγματικό ανθρώπινο σώμα αλλά φαινομενικό, όπως διατείνονταν οι αρχαιότεροι αιρετικοί, οι λεγόμενοι Δοκήτες, που πολεμήθηκαν ιδιαίτερα από τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη, η αν ήταν μόνο άνθρωπος, όπως υποστήριζαν αργότερα οι Αρειανοί, η μόνο Θεός, όπως δίδασκαν οι Μονοφυσίτες, η αν ήταν και Θεός και άνθρωπος, αλλά ως δύο ξεχωριστές φύσεις που δεν ενώθηκαν σε ένα πρόσωπο, όπως έλεγαν οι Νεστοριανοί, η ακόμα αν ήταν μόνο τέλειος Θεός όχι όμως και τέλειος άνθρωπος, όπως ισχυρίζονταν οι Απολιναριστές, δεν θα είχε πραγματοποιηθεί στην πληρότητά του το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου.
Ο άνθρωπος, όπως διδάσκουν οι Γραφές και οι Πατέρες της Εκκλησίας, σώζεται, όταν προσλαμβάνεται από τον Θεό, όταν ανασυνδέεται και ενώνεται με την πηγή της ζωής του. Όλες οι αρχαίες αιρέσεις αρνούνταν μερικώς η ολικώς την πίστη και την διδασκαλία αυτή της Εκκλησίας. Έτσι προσέβαλλαν την εμπειρία που είχαν εξαρχής τα μέλη της, ότι η κοινωνία με τον Χριστό, η μετοχή τους στο σώμα και το αίμα του Χριστού, είναι πραγματική κοινωνία με τον Θεό, μετοχή στην θεία ζωή.
Κάποιο είδος συνόψεως η ανακεφαλαιώσεως των αρχαίων αιρέσεων ήταν η εικονομαχία. Έτσι κατά την περίοδο της εικονομαχίας, που διήρκεσε περισσότερο από έναν αιώνα (726-843), επανήλθαν στο προσκήνιο με κάποια παραλλαγή πολλές πλάνες των προηγουμένων αιρέσεων. Γι’ αυτό κατά τον εορτασμό της Ορθοδοξίας γίνεται μνεία της καταδίκης όλων των αιρέσεων και διακηρύσσεται η αταλάντευτη πίστη της Εκκλησίας στην αδιάσπαστη πράδοσή της: «Οι Προφήται ως είδον, οι Απόστολοι ως εδίδαξαν, η Εκκλησία ως παρέλαβεν, οι Διδάσκαλοι ως εδογμάτισαν, η Οικουμένη ως συμπεφρόνηκεν…ούτω φρονούμεν, ούτω λαλούμεν, ούτω κηρύσσομεν» (Συνοδικόν Ζ Οἰκουμενικῆς Συνόδου).
Η εικονομαχία αποτελούσε ένα είδος θρησκευτικής ιδεολογίας, η οποία αμφισβητούσε και σε τελική ανάλυση απέρριπτε το γεγονός της ενανθρωπήσεως του Θεού, που αποτελεί την προϋπόθεση της ανακαινίσεως του κόσμου και της θεώσεως του ανθρώπου. Αν ο Χριστός δεν μπορεί να εξεικονίζεται, σημαίνει ότι δεν είναι και αληθινός άνθρωπος. Η εικόνα του Χριστού δηλώνει και υπογραμμίζει την αλήθεια της θείας ενανθρωπήσεως. Προβάλλει την παρουσία του Θεού, που φανερώθηκε μέσα στον κόσμο, για να σώσει τον άνθρωπο.
Όλες οι αρχαίες αιρέσεις, που εμφανίστηκαν κατά την πρώτη μετά Χριστόν χιλιετία, αντιμετωπίστηκαν από τις επτά Οικουμενικές Συνόδους. Και η νίκη της Ορθοδοξίας, που γιορτάζεται από την Εκκλησία κατά την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προβάλλεται ως νίκη εναντίον των αιρέσεων αυτών, που αμφισβήτησαν την σωτηρία του ανθρώπου στο επίπεδο της προσφοράς της από τον Θεό.
Η δεύτερη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής έρχεται ως προέκταση της Κυριακής της Ορθοδοξίας. Την Κυριακή αυτή γιορτάζει η Εκκλησία μας την νίκη της εναντίον μιας άλλης μορφής αιρέσεως• μιας αιρέσεως που αμφισβήτησε την σωτηρία του ανθρώπου στο δεύτερο επίπεδο, στο επίπεδο του τρόπου οικειώσεώς της από τον άνθρωπο. Και στον αγώνα της Εκκλησίας εναντίον της αιρέσεως αυτής πρωτοστάτησε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γεννήθηκε το 1296. Είχε ευλαβέστατους και ευκατάστατους γονείς. Σε ηλικία επτά ετών ο Γρηγόριος έμεινε ορφανός από πατέρα και ανέλαβε την φροντίδα των σπουδών του ο ίδιος ο αυτοκράτορας, που τον προόριζε και για υψηλά κρατικά αξιώματα. Παράλληλα όμως γνώρισε και την ασκητική ζωή ήδη μέσα στο πλαίσιο της οικογενείας του και μυήθηκε στην νοερά προσευχή από τον αγιορείτη μοναχό και ακολού-θως μητροπολίτη Φιλαδελφείας Θεόληπτο. Ενώ όμως ο αυτοκράτορας τον προόριζε για υψηλά κρατικά αξιώματα, αυτός προτίμησε την μοναχική ζωή.
Το Φθινόπωρο του 1316 σε ηλικία είκοσι ετών ξεκίνησε μαζί με τους δύο μικρότερους αδελφούς του Μακάριο και Θεοδόσιο για το Άγιον Όρος. Κατά τα τρία πρώτα χρόνια της εκεί παραμονής του έζησε υπό την πνευματική καθοδήγηση του ασκητού Νικοδήμου στα όρια της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου. Μετά τον θάνατο του Νικοδήμου μετέβη στο κοινόβιο της Μεγίστης Λαύρας και ακολούθως αποσύρθηκε σε ερημητήριο.
Το 1325 επιδρομές των Τούρκων ανάγκασαν τον Παλαμά, όπως και άλλους αγιορείτες να φύγουν από το Άγιον Όρος. Τότε πήγε σε ερημητήριο της Σκήτης της Βεροίας, όπου παρέμεινε πέντε περίπου χρόνια με εντονότατη άσκηση. Το 1331 επιδρομές των Σέρβων τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την περιοχή της Βέροιας και να επιστρέψει στο Άγιον Όρος, όπου συνέχισε την ερημική του ζωή στο ησυχατήριο του αγίου Σάββα. Εκεί πληροφορήθηκε τις αντιλήψεις του Βαρλαάμ, θεολόγου και φιλοσόφου από την Καλαβρία της Νοτίου Ιταλίας.
Ο Βαρλαάμ ήταν ορθόδοξος και δεχόταν όλα τα δόγματα της Εκκλησίας, που είχαν διατυπωθεί από τις επτά Οικουμενικές Συνόδους. Επομένως δεν παρουσίαζε αιρετικές αντιλήψεις στο πρώτο από τα δύο επίπεδα που αναφέραμε, αλλά στο δεύτερο• στο επίπεδο του τρόπου οικειώσεως της σωτηρίας του Θεού από τον άνθρωπο. Δεν έλεγε ο Βαρλαάμ ότι ο Χριστός η το Άγιο Πνεύμα είναι κτίσμα, όπως υποστήριζαν οι Αρειανοί η οι Πνευματομάχοι, αλλά ισχυριζόταν ότι η ενέργεια του Θεού, δηλαδή η χάρη του, με την οποία σώζεται ο άνθρωπος, είναι κτιστή. Αυτό όμως σήμαινε και πάλι ότι ο άνθρωπος δεν έρχεται σε άμεση προσωπική σχέση με τον Θεό και δεν ενώνεται μαζί του, αλλά με κάποιο κτίσμα. Και ο ισχυρισμός αυτός δεν ήταν για την σωτηρία του ανθρώπου κάτι διαφορετικό από από αυτό που υποστήριζαν οι Αρειανοί και οι Πνευματομάχοι.
Η σωτηρία του ανθρώπου είναι οντολογικό γεγονός. Είναι δηλαδή γεγονός που καλύπτει ολόκληρη την ύπαρξη του ανθρώπου και πραγματοποιείται με την άμεση προσωπική κοινωνία και ένωσή του με τον Θεό. Είναι η μετάδοση της θείας ζωής που έχασε ο άνθρωπος με την αποστασία του από τον Θεό. Ο άνθρωπος δεν σώζεται μαθαίνοντας ορισμένες αλήθειες η αποκτώντας κάποιες θεωρητικές γνώσεις για τον Θεό. Και ο Θεός δεν σώζει τον άνθρωπο μεταδίδοντάς του πληροφορίες για τον εαυτό του, αλλά τον σώζει ερχόμενος ως άνθρωπος, χωρίς να παύει να είναι Θεός. Τον σώζει με την ζωή και τον θάνατό του, με τον σταυρό και την ανάστασή του.
Ολόκληρο το μυστήριο της οικονομίας του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου συνοψίζεται από τον Απόστολο Παύλο με μία φράση: «Μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον• Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν Πνεύματι, ώφθη αγγέλοις, εκηρύχθη εν έθνεσιν, επιστεύθη εν κόσμω, ανελήφθη εν δόξη» . Το μυστήριο αυτό βιώνεται στον πνευματικό χώρο της Εκκλησίας. Ουσιαστικά το μυστήριο αυτό ταυτίζεται με το ίδιο το μυστήριο της Εκκλησίας. Για αυτό και η Εκκλησία, που μυσταγωγεί την κοινωνία και ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, χαρακτηρίζεται από τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά ως «κοινωνία της θεώσεως».
Kοινωνία της θεώσεως σημαίνει κοινωνία που προετοιμάζει και αναδεικνύει θεούς• θεούς κατά χάρη. Αυτό άλλωστε ήταν και το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για τον άνθρωπο, όπως δηλώνεται με το «καθ΄ ομοίωσιν»• να αναδειχθεί ο άνθρωπος θεός μετέχοντας στην χάρη του Τριαδικού Θεού. Η πραγματοποίηση όμως του σχεδίου αυτού του Θεού απαιτεί την συγκατάθεση και συνεργασία του ανθρώπου. Ο Θεός προίκισε τον άνθρωπο με ελευθερία και τίποτε δεν του επιβάλλει με την βία. Για αυτό και ο σκοπός που έθεσε ο Θεός για τον άνθρωπο πραγματοποιείται μόνο με την αυτεξούσια συνεργασία του. Και επειδή ο άνθρωπος διαστράφηκε με την αποστασία του από τον Θεό, χρειάζεται να αγωνιστεί, για να ξαναβρεί με την χάρη του Θεού τον πραγματικό εαυτό του και να προχωρήσει στον κατά Θεό σκοπό του. Σε αυτόν τον αγώνα καλεί και η Εκκλησία τον καθένα ιδιαιτέρως κατά την περίοδο αυτή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Άριστος οδηγός για την επιτυχή διεξαγωγή του αγώνα αυτού είναι ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Ο μεγάλος αυτός θεολόγος της Εκκλησίας μας διδάσκει πριν από όλα, πόσο απαραίτητο είναι να ξαναβρεί ο άνθρωπος τον πραγματικό εαυτό του, να τον κατευθύνει προς τον Θεό και να οικειωθεί την μεγάλη δωρεά της σωτηρίας που προσφέρει ο Θεός. Μας διδάσκει, πόσο πουδαίο είναι να στραφεί ο άνθρωπος στον εσωτερικό εαυτό του, να επαναφέρει τον διασκορπισμένο νου του μέσα στην καρδιά του και να ακούσει το κάλεσμα που του απευθύνει ο Χριστός: «Ιδού έστηκα επί την θύραν και κρούω• εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, εισελεύσομαι προς αυτόν και δειπνήσω μετ΄ αυτού και αυτός μετ΄ εμού» . Αυτές τις αλήθειες και αυτόν τον τρόπο ζωής υπερασπίστηκε ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς απέναντι στον Βαρλαάμ. Αυτές οι αλήθειες και αυτός ο τρόπος ζωής αμφισβητήθηκαν και πολεμήθηκαν από τον Βαρλαάμ και τους ομόφρονές του.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι με την διδασκαλία του Βαρλαάμ δεν είχαμε μία απλή αίρεση, αλλά πλήρη ανατροπή και καθαίρεση της δωρεάς της θείας οικονομίας. Και χρησιμοποιώντας τα λόγια του αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου για κάποιο ανάλογο φαινόμενο της εποχής του, πρόκειται για διδασκαλία, η οποία «πάσαν ανατρέπει του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού την οικονομίαν και φανερώς απαρνείται την ανακαίνισιν της φθαρείσης εικόνος…» .
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς προασπίστηκε την αυθεντική παράδοση της Εκκλησίας, που ήταν εξαρχής κοινή στην Ανατολή και την Δύση. Αγωνίστηκε για την άρση των αποκλίσεων που δημιούργησε το σχίσμα. Καταπολέμησε την διδασκαλία του Βαρλαάμ ότι η ενεργεία η χάρη του Θεού είναι κτιστή, και τόνισε ότι ο Θεός με την άκτιστη χάρη του έρχεται σε προσωπική κοινωνία με τον άνθρωπο, ενώνεται μαζί του και τον θεοποιεί. Έτσι πρόβαλε απαραχάρακτο τον Χριστιανισμό, στήριξε την Ορθοδοξία και διατήρησε ανοικτή την οδό της θεώσεως του ανθρώπου.
Η αποσύνδεση της χριστιανικής ζωής από την Εκκλησία, που σημειώθηκε κατά τους νεώτερους χρόνους, παραμόρφωσε τον Χριστιανισμό και ευνόησε την εκκοσμίκευση. Κι επειδή η εκκοσμίκευση καθιερώθηκε και εμπεδόθηκε πρώτα στην Δύση, για να διαδοθεί ως εισαγόμενη και στην Ανατολή, η υπεροχή των δυτικών στην κατάσταση αυτή ήταν ευνόητη. Γι αὐτό οι εκκοσμικευόμενες κοινωνίες της Ανατολής είναι φυσικό να μειονεκτούν απέναντι στις εκκοσμικευμένες κοινωνίες της Δύσεως και να χρειάζονται να τις ακολουθούν διαρκώς ως ουραγοί κατευθυνόμενοι σε αδιέξοδο. Περιφρονήσαμε τις αυθεντικές μας ρίζες, απαρνηθήκαμε τον πνευματικό μας πλούτο, λησμονήσαμε τον υπερβατικό προσανατολισμό μας και θελήσαμε να εκσυγχρονιστούμε περπατώντας ξιπόλητοι στα αγκάθια της εκκοσμικεύσεως.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας πρόσφερε με την ζωή και την διδασκαλία του τεράστιο πλούτο για την στήριξη του γένους και της Εκκλησίας μας όχι μόνο στην εποχή του, αλλά και σε ολόκληρη την σκοτεινή περίοδο της τουρκοκρατίας που επακολούθησε. Αλλά και σήμερα το πρόσωπο και η διδασκαλία του αποτελούν πολυτιμότατο κεφάλαιο, που προσφέρεται για την στήριξη και την δημιουργική πορεία μας προς το μέλλον. Για την πορεία μας μέσα στην ιστορία, για τον διάλογό μας με τον χριστιανικό αλλά και τον μη χριστιανικό κόσμο της παγκοσμιοποιούμενης και διαλυόμενης κοινωνίας μας.
Τελειώνοντας θα ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις, που έχουν κάποια ιδαίτερη σπουδαιότητα και επικαιρότητα σήμερα. Η μία συνδέεται με την ζωή του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και η άλλη με την διδασκαλία του.
Όταν ο Παλαμάς χειροτονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και πήγε στην Θεσσαλονίκη για να αναλάβει τον θρόνο του, βρέθηκε αντιμέτωπος με την επανάσταση των Ζηλωτών, οι οποίοι και τον εμπόδισαν να εισέλθει στην πόλη. Ο Παλαμάς αποσύρθηκε ειρηνικά στο Άγιον Όρος, όπου και παρέμεινε ασκητεύντας, όπως πριν, επί ένα περίπου χρόνο. Τότε ο βασιλιάς των Σέρβων Στέφανος Δουσάν, που εξαιτίας των εμφύλιων ταραχών και της επαναστάσεως των Ζηλωτών βρήκε την ευκαιρία να επεκτείνει την κυριαρχία του σε σημαντικό μέρος της Μακεδονίας, επισκέφτηκε το Άγιον Όρος και προσπάθησε να προσεταιριστεί τον αποκλεισμένο από την έδρα του ιεράρχη με κολακευτικές υποσχέσεις για πολιτική εξουσία, μεγάλες δικαιοδοσίες και άφθονα χρήματα. Στις προτάσεις του αυτές ο εμπερίστατος ιεράρχης έδωσε την ακόλουθη αρχοντική απάντηση:
«Δεν έχω καμία ανάγκη από εξουσίες, δικαιοδοσίες και άφθονα χρήματα. Αν πάρει κάποιος έναν σπόγγο που χωράει ένα ποτήρι νερό και τον ρίξει μέσα στο Αιγαίο, δεν θα απορροφήσει ποτέ το αχανές πέλαγος, αλλά και από εκεί θα πάρει μόνο ένα ποτήρι νερό, όσο δηλαδή αντιστοιχεί στην φυσική του χωρητικότητα, και θα εγκαταλείψει ως αδιάφορο όλον εκείνο τον υγρό όγκο. Έτσι και εγώ, έμαθα από παλιά και μου έγινε σχεδόν φυσικό, να ζω με λίγα και να αρκούμαι μόνο στα απαραίτητα. Για αυτό, και αν ακόμα μου προσφέρεις όλο το χρυσάφι που βρίσκεται επάνω στην γη και μέσα στα έγκατα της γης, και αν ακόμα με πάρεις και με βουτήξεις ολόκληρο μέσα στο ρεύμα του μυθικού Πακτωλού, δεν θα πάρω από εκεί τίποτε περισσότερο από την καθημερινή τροφή και τα αναγκαία. Συνεπώς δεν χρειάζεται ούτε με ενδιαφέρει καθόλου η συζήτηση για τις πολλές και μεγάλες δωρεές και τις χρηματικές παροχές σου» .
Η άλλη επισήμανση συνδέεται, όπως είπαμε, με την διδασκαλία του. Ο άγιος Γρηγόριος ως «κήρυξ της χάριτος» τόνισε ότι η ενέργεια του Θεού η η χάρη του, με την οποία και σώζεται ο άνθρωπος, δεν είναι κτιστή. Ο Θεός δηλαδή δεν σώζει τον άνθρωπο με κάποιο κτιστό στοιχείο που μεσολαβεί ανάμεσα σε αυτόν και τον άνθρωπο, αλλά έρχεται ο ίδιος σε άμεση προσωπική κοινωνία και ένωση μαζί του. Αντίστοιχα λοιπόν και ο άνθρωπος οφείλει να προσεγγίσει τον Θεό άμεσα και προσωπικά. Για αυτό και η προσευχή, που βρέθηκε στο επίκεντρο της διενέξεώς του με τον Βαρλαάμ, δεν είναι απλώς η μνήμη του Θεού η η κίνηση του ανθρώπινου νου προς τον Θεό, όπως υποστήριζε ο Βαρλαάμ, αλλά η προσωπική κοινωνία και ένωση με αυτόν, που κορυφώνεται στην θεία Κοινωνία.
Προσευχή σημαίνει αναφορά σε πρόσωπο. Και ο άνθρωπος που προσεύχεται πραγματικά νιώθει την παρουσία του προσώπου προς το οποίο απευθύνει την προσευχή του. Ιδιαίτερα μάλιστα η προσευχή του Ιησού, το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», που υποστήριζε ο Παλαμάς ότι πρέπει να έχει διαρκώς στα χείλη του κάθε πιστός, αποτελεί και για τον άνθρωπο της εποχής μας την κυριότερη σύσταση και προτροπή του• σύσταση και προτροπή για την ανόρθωσή του και την αποκατάσταση της κοινωνίας του με τον Θεό και τον συνάνθρωπο.

- να λυπάστε τους πολιτικούς γιατί απέναντι τους έχουν ένα κολασμένο πλήθος.

 

"τώρα τα παιδιά στοχοποιούνται ; τώρα έρχεται το μεγάλο ¨¨τράνταγμᨴ που θα έχει από όλα ;"  
Γράφει ο Δρ.Κωνστσντίνος Βαρδακας 
Άκου λοιπόν τούτο ...
- ο Άγιος  Παϊσιος πάντα εστίαζε στην νεότητα και για αυτό επανειλημμένα έλεγε στους προσκυνητές που τον επισκεπτόταν, ότι ο Άγιος Θεός θα ενεργήσει καθοριστικά εξ αιτίας των παιδιών και για τα αίματα των προγόνων μας .
Άκου και τούτο ...
- μπλέξαμε άσχημα , αν γνώριζες πάνω σε τι πύρινα Καμίνια περπατάμε .
- έχει τόσο δαιμονικό καύμα η εποχή μας που μόνο ένα θαύμα μας σώζει από τα εγκαύματα της κόλασης .
- να λυπάστε τους πολιτικούς γιατί απέναντι τους έχουν ένα κολασμένο πλήθος έτοιμο να τους "κατασπαράξει";...  ποιοί άνοιξαν  λίγο - λίγο  τις πύλες της κόλασης;
- αν ρωτήσεις πως θα βγούμε από την κόλαση αυτή της σαρκολατρείας , της πλεονεξίας , της δαιμονικής δουλείας και του διαφημιζομενου σατανισμού , θα σου πω μέσω του ΘΕΙΟΥ ΕΛΕΟΥΣ για τα παιδιά .
- καλύτερα μην ρωτάς άλλα , καλύτερα να μην γνωρίζεις.
- όπου υπάρχει η Θεία Χάρις τρέξε να ξεδιψάσεις , στέρεψαν οι πήγες αδελφέ μου , στέρεψαν δραματικά και κρύφτηκαν .
- θέλει διάκριση γιατί βγήκαν ψευτοδιδάσκαλοι , ψευτο θαύματα , εκμεταλλευτές και σκανδαλοποιοί και έτσι το αφεντικό τους τρίβει τα χέρια του γιατί με αυτούς  και αυτά τα παρατράγουδα  ότι αληθινό και γνήσιο θεωρείται σκάνδαλο .
- ο Άγιος Θεός όμως θα καταργήσει και το σκάνδαλο και αυτούς και θα κεράσει τα παιδιά του από την ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ..κοντά είμαστε για να ανατραπούν τα σκότη . 
( αυτά μας ειπώθηκαν από ένα απλό άνθρωπο που και αυτός μαζί με όλους μας πονάει για όσα συμβαίνουν )
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

από την Πινακοθήκη στην ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ ο δρόμος δείχνει πως θα πορευτεί το 2025.

 

"δίχως ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ η Ανθρώπινη ΚΟΙΝΩΝΙΑ θα γίνει ΑΓΡΙΑ" 
"μην πείτε όταν θα ¨αγριέψουν¨ τα πράγματα ότι δεν το ξέρατε;"  μας είπε άνθρωπος του ΘΕΟΥ 

Αυτά που ζήσαμε τα γνωρίζουμε , τα άλλα που έρχονται δεν τα ξέρουμε γιατί θα είναι αλλόκοτα και δαιμονικά .

Βιώνουμε την σκληρή εκδοχή της σκληροκαρδίας και της αμετανοησίας μας.

η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ  η Δακρυορρούσα και Μυροβλήτισσα  έδωσε συνεχόμενα  στα χρόνια της πανδημίας , της υποχρεωτικότητας , του αποκλεισμού των  ψυχών ,  της Τραγωδίας των Τεμπών  και των άνομων νόμων  το ΕΚΤΑΚΤΟ  ΘΕΟΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ αρχής γενομένης από το  ΓΕΝΕΣΙΟ ΤΗΣ στις 8 Σεπτεμβρίου του 2020.

Εκατοντάδες χιλιάδες ΤΗΝ  προσκύνησαν , βίντεο , φωτογραφίες διασκορπισμένες στις γωνιές του πλανήτη διαλαλούσαν το Μέγα Έκτακτο αυτό  Ανερμήνευτο Σημείο της Παρουσίας του Αγίου Πνεύματος  και μέσω αυτού της Θαυματουργίας που δόθηκε Δωρεάν στους πιστούς  από την Παρηγορήτρια .

η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ γνώριζε  πολύ καλά γιατί δάκρυζε επί πέντε συναπτά χρόνια όλες τις ώρες του 24ωρου.

Έβλεπε τους νέους εικονομάχους με τον μανδύα της παγκοσμιοποίησης να αλώνουν την καθημερινότητα  και να τυρρανούν τα παιδιά της.

Δεν άντεξαν  οι καμπαλιστές "καλλιτέχνες" και  μη μπορώντας να βλέπουν την γλυκειά μορφή ΤΗΣ  πήραν  καμβάδες και  ανέμιξαν χρώματα δίδοντας αυτό που είχαν μέσα τους, δηλαδή την κακοτροπία και την ασεβή βλασφημία προς το Θεομητορικό Πρόσωπο, αλλά και  συνεπικουρούμενοι  από  τους σπόνσορες τους έβαλαν τις καρικατούρες τους σε περίοπτη θέση .

Από την άλλη πλευρά  οι δικαιωματιστές της σατανικής κουλτούρας δαιμονίστηκαν στο γυαλί  γαυγίζοντας  άναρθρα και αλλόκοτα ως αξιολύπητα πρόσωπα, προσπαθώντας να απαξιώσουν την Πίστη και την Αγάπη μας προς το Πρόσωπο της Παναγίας μας .

Τα επιχειρήματα πάνε και έρχονται και κάνουν μια τρύπα στο νερό της δήθεν ενημέρωσης , της δήθεν ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης αποφεύγοντας την λέξη  ΑΣΥΔΟΣΙΑ που παράγουν τα έργα τους.

Γιατί έκλαιγε η Παναγία μας στις παρυφές του Υμηττού στον Άγιο Δημήτριο στον Βύρωνα;

η ΜΑΝΑ μας έκλαιγε  για να μην  κλάψουν τα παιδιά της.

Τώρα μας λέει : "πρέπει να κλάψετε και εσείς , μήπως και σωθείτε"

Ας ετοιμαστούμε να κλάψουμε όλοι μας πιστοί και άπιστοι, κληρικοί , πολιτικοί , στρατιωτικοί , αναρχικοί , αστυνομικοί , δάσκαλοι , καθηγητές, γιατροί και ότι βάζει ο νους σας ..οι μέρες δεν δικαιολογούν πλέον εφησυχασμό μόνο τίκτουν πόνο και δεινά.

θα μας κρίνουν οι Νινευίτες και οι πρόγονοι μας και όχι οι μαϊμούδες της νέας εποχής  

Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2025

όλες οι συμφωνίες ή οι αποτυχίες τους δείχνουν εκεί που δείχνει ο Κολοκοτρώνης

φώτο από το ιστολόγιο Θηβαίος Πολίτης 

τρικλοποδιά ΠΟΥΤΙΝ στον ΤΡΑΜΠ , ναι μεν αλλά , ίσως το πρώτο πλήγμα στις ΗΠΑ 

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

" ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ μόνο αν έχει μέλλον...

πως και ποιοι θα παρακολουθούν την εκεχειρία αυτή σε μήκος 2000 χιλιομέτρων πολεμικού μετώπου; 

για το ΝΑΤΟ ξεχάστε το ...

εμείς νικάμε τώρα και διώχνουμε τους νεοναζί από το Κούρσκ ...

τον Ζελένσκι δεν τον θέλουμε να τον βλέπουμε ζωγραφιστό ...

με τους δυτικούς μισθοφόρους και τα όπλα που δίνει η Δύση τι θα γίνει ... " 

ΑΥΤΑ περίπου άφησε να εννοηθούν ο Πούτιν σε σημερινές δηλώσεις του και τώρα η μπάλα έπεσε στις ΗΠΑ και αρχίζει ο πονοκέφαλος ..αποτυχία της συμφωνίας είτε στην αρχή της ή στην παραβίαση των όρων της στο ενδιάμεσο συνιστά αποτυχία της εξωτερικής διπλωματίας των ΗΠΑ και φυσικά την χρεώνεται ο Πρόεδρος Τράμπ την ώρα που θα επιχαίρονται οι Ευρωπαίοι που θέλουν την συνέχιση του πολέμου και να σπάσει ο άξονας Τραμπ - Πούτιν.

Όλα αυτά είναι γνωστά στην Ρωσική πλευρά και τώρα  αυτή με την σειρά της βάζει τρικλοποδιές.

Δυστυχώς για την Ειρήνη και τους αθώους Ορθόδοξους Λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας που θα βλέπουν τα νέα παιδιά τους να δολοφονούνται από τα σύγχρονα όπλα.

πάλι βρισκόμαστε σε μια επιβεβαιωμένη προφητεία του Πατρό - Κοσμά " 99 φορές με τον πόλεμο και μια με την πένα " 

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΑΝΙΣΟΥΝ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΤΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΟΥΜΕ...και το ΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΚΟΛΟΛΟΤΡΩΝΗΣ ( βλ. φώτο ) 

ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

  


 




ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ο Ιατρός " Ίσως αναγκαστεί η ανθρωπότητα να ζήσει και έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο"

 


Στις 17 Μαρτίου εορτάζουμε την Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων  του Αγίου  Λουκά Αρχιεπισκόοου  Κριμαίας που τον θεωρούμε πολύ αγαπητό Άγιο εδώ στην Ελλάδα . Πιστεύουμε ότι και αυτός μας αγαπάει  πάρα πολύ γιατί ήταν Αρχιεπίσκοπος της Κριμαίας που δεν είναι τίποτε άλλο από την Ελληνιστική Χερσόνησο της Ταυρίδας με την έντονη παρουσία του Ελληνικού στοιχείου .

Ας ακούσουμε τα κοφτερά λόγια του που σαν νυστέρι ορθοτομούν τον Λόγο της Αλήθειας 
ΣΤΩΜΕΝ καλώς 

Τρεις μήνες συνεχίζεται τώρα στη Νυρεμβέργη η φοβερά δίκη στην οποία δικάζονται οι εγκληματίες που δεν έχει ξαναδεί ο κόσμος, δίκη φοβερά γι’ αυτούς, διότι ξέρουν ότι τους περιμένει η καταδίκη σε θάνατο. Την έσχατη ποινή γι’ αυτούς απαιτεί η συνείδηση όλων των λαών, όλης της ανθρωπότητος, διότι ο κόσμος έχει συνταραχθεί από τα αποτρόπαια εγκλήματά τους! Ποτέ πριν δεν ήταν τόσο συνταραγμένος από αυτά τα εγκλήματα, που δεν μπορεί να περιγράψει ο ανθρώπινος λόγος. Έχουν αφανιστεί δεκάδες εκατομμύρια αμάχου πληθυσμού – δεν αναφέρω αυτούς που σκοτώθηκαν στο μέτωπο – . Μόνο στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Οσβέντσιμ έχουν σκοτωθεί 5.121.000 άνθρωποι. Όλος ο κόσμος είναι γεμάτος αγανάκτηση και περιμένει την ώρα όταν το δικαστήριο θα βγάλει την απόφασή του γι’ αυτούς τους εγκληματίες…. Η συνείδηση των ανθρώπων απαιτεί γι’ αυτούς καταδίκη σε θάνατο, η συνείδηση των ανθρώπων απαιτεί αυτά τα φοβερά εγκλήματα να μην μείνουν ατιμώρητα.
Και τί να πούμε για την δικαιοσύνη του Θεού; Πώς ο Κύριος αντέχει αυτό το κακό; Κι αν είναι τόσο τρομερό και μεγάλο αυτό το κακό, είναι όμως, μόνο μία σταγόνα στον ωκεανό της κακίας που βλέπει ο οφθαλμός του Θεού και γνωρίζει ο πάνσοφος νους του Κυρίου, διότι αμέτρητα ποτάμια κακίας πνίγουν το ανθρώπινο γένος από την αρχή μέχρι σήμερα. Από τότε που δημιουργήθηκε ο κόσμος, μπροστά στα μάτια του Θεού γίνονταν αμέτρητα εγκλήματα, λέγονταν βλασφημίες και άσεμνοι λόγοι. Συνέχεια η ανθρώπινη αρετή, σ’ αυτό τον κόσμο τον άπιστο και αμαρτωλό, κατεπατείτο και διώκετο. Γνωρίζετε πόσο συχνά οι εγκληματίες θριάμβευαν και ευδαιμονούσαν, την στιγμή που οι καλοί και καθαροί άνθρωποι καταστρέφονταν. Και πάντα, σε κάθε εποχή, η συνείδηση των ανθρώπων ταραζόταν μ’ αυτό το γεγονός, και παντού οι άνθρωποι αναρωτιόταν: «Έως πότε, Κύριε; Πότε θα θριαμβεύσει η δικαιοσύνη;» Γιατί η καρδιά του ανθρώπου δεν αντέχει την αδικία, δεν αντέχει να μένει το κακό ατιμώρητο και να μην τιμάται η αρετή. Είναι δυνατόν όλα στον κόσμο να είναι τόσο παράλογα, τόσο ανυπόφορα άδικα, να θριαμβεύει η κακία σ’ αυτόν μέχρι το τέλος; Αυτό είναι αδύνατον και δεν θα γίνει ποτέ, διότι πάνω από τον κόσμο υπάρχει ο Δίκαιος Θεός, ο οποίος πολύ καλύτερα από μας γνωρίζει πόση κακία υπάρχει στην καρδιά των ανθρώπων. Ο Θεός, όμως, είναι μακρόθυμος. Ο Θεός μακροθυμεί και υπομένει την ασέβεια των ανθρώπων χιλιάδες χρόνια τώρα. Υπομένει διότι περιμένει μέχρι να ωριμάσουν σ’ έναν κόσμο γεμάτο ασέβεια και κακία οι πολύτιμοι καρποί ευλάβειας και καλοσύνης. Γιατί μόνο για χάρη αυτών των καρπών δημιούργησε η αγάπη του Θεού όλο τον κόσμο, για να λάμψει στην καρδιά των εκλεκτών και καθαρών το φως του Χριστού, να λάμψει η αγάπη του Χριστού, να φανερωθεί η δικαιοσύνη του Χριστού.

Γνωρίζετε ότι, όπως υπάρχουν οι κακούργοι, υπάρχει και αμέτρητο πλήθος καλών και καθαρών ανθρώπων, μια μεγάλη στρατιά των Αγίων του Θεού. Αξίζει να υπάρχει ο κόσμος, για να λάμψουν ανάμεσα στους σκοτεινούς ανθρώπους εκατοντάδες χιλιάδες, δεκάδες εκατομμύρια υιών του Θεού, υιών της χάριτος. Γι’ αυτό υπομένει ο Κύριος. Περιμένει να ωριμάσουν τα στάχυα στο χωράφι του Χριστού. Όταν, όμως, έλθει αυτή η στιγμή, όταν τα στάχυα θα ωριμάσουν, τότε θ’ αρχίσει ο θερισμός. Τότε θα στείλει ο Κύριος τους αγγέλους του να μαζέψουν τα στάχυα, και τα ζιζάνια να τα πετάξουν στο πυρ το αιώνιο. Τότε θα έλθει η ώρα της Φοβεράς Κρίσεως του Θεού, δίκης πολύ πιο φοβερής από αυτή που πραγματοποιείται τώρα από ανθρώπους στη Νυρεμβέργη.

Η κρίση αυτή θα ξεχωρίζει και για τον αριθμό των υπόδικων, διότι με τον ήχο της σάλπιγγας του Αρχαγγέλου, με τον οποίο θα προηγηθεί η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, θα αναστηθούν όλοι οι νεκροί και θα παρουσιαστούν στην Φοβερά Κρίση του Θεού, κρίση αναπόφευκτη, κρίση για την οποία άκουσε ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, ο οποίος έλαβε Αποκάλυψη για όσα θα συμβούν στο τέλος του κόσμου. Είδε στο θρόνο του Θεού τους μάρτυρες, οι οποίοι μαρτύρησαν για το όνομα του Χριστού. Αυτοί έκραζαν προς τον Θεό: «έως πότε, ο δεσπότης… ου κρίνεις και εκδικείς το αίμα ημών;» (Απ. 6, 10).

Τώρα, δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν σκοτωθεί απ’ αυτούς τους εγκληματίες, μωρά που αυτοί τα πετούσαν ζωντανά στους φούρνους, άνθρωποι που σκοτώθηκαν στους θαλάμους αερίων, γυναίκες, γέροι και παιδιά που τουφεκίστηκαν, όλοι αυτοί κράζουν προς τον Θεό: «Έως πότε, Κύριε, δεν εκδικείς το αίμα μας, έως πότε υπομένεις;» η φοβερά αυτή φωνή των ανθρώπων τόσο δυνατά κράζει προς τον Θεό, ώστε, όπως φαίνεται, πλησίασε η ώρα της Φοβεράς Κρίσεως.

Ο Κύριος έλεγε στους μαθητές του, ότι κανείς δεν γνωρίζει πότε θα έλθει το τέλος του κόσμου, το γνωρίζει μόνο ο Πατέρας. Ταυτόχρονα, όμως, ο Κύριος έδειξε τα σημεία που θα μαρτυρούν ότι η Φοβερά Κρίση πλησιάζει. Έλεγε ότι: «εγερθήσεται γαρ έθνος επί έθνος… και έσονται λιμοί και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους∙ πάντα δε ταύτα αρχή ωδίνων» (Μτ. 24, 78). Έλεγε ότι «έσται γαρ τότε θλίψις μεγάλη, οία ου γέγονεν απ’ αρχής κόσμου» (Μτ. 24, 21)…. «Και ει μη εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σαρξ∙ δια δε τους εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι» (Μτ. 24, 22). Τότε, εκείνη την φοβερά ημέρα της Κρίσεως, την φοβερά ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, του Κριτού όλου του κόσμου «ο ήλιος σκοτισθήσεται και η σελήνη ου δώσει το φέγγος αυτής, και οι αστέρες πεσούνται από του ουρανού, και αι δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται. Και τότε φανήσεται το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ, και τότε κόψονται πάσαι αι φυλαί της γης και όψονται τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού, μετά δυνάμεως και δόξης πολλής, και αποστελεί τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος και φωνής μεγάλης, και επισυνάξουσι τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων απ’ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών. Από δε της συκής μάθετε την παραβολήν: όταν ήδη ο κλάδος αυτής γένηται απαλός και τα φύλλα εκφύη, γινώσκετε ότι εγγύς το θέρος» (Μτ. 24, 2932).

Απ’ αυτό το λόγο του Χριστού, απ’ αυτή την προειδοποίησή του για όσα θα προηγηθούν της Φοβεράς Κρίσεως, μπορούμε να συμπεράνουμε με κάποια πιθανότητα, ότι ο καιρός αυτός δεν είναι μακριά. Ίσως αναγκαστεί η ανθρωπότητα να ζήσει και έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ο οποίος, πιθανώς, θα είναι τελευταίος και ο πιο φοβερός από όλους τους προηγούμενους πολέμους!

Περιμέναμε όλοι μας με λαχτάρα ότι μετά την νίκη επί των εγκληματιών φασιστών, θα υπάρξει απόλυτη ειρήνη και συμφωνία μεταξύ εκείνων των λαών, οι οποίοι με δικές τους συνδυασμένες προσπάθειες απέτρεψαν την φοβερή δουλεία, την οποία προετοίμαζε για όλο τον κόσμο η θηριωδία των φασιστών. Έτσι περιμέναμε. Αλλά όσο περνάει ο χρόνος, τόσο περισσότερο βεβαιωνόμαστε ότι η ειρήνη και η συμφωνία δεν υπάρχει, διότι σε διάφορες χώρες όλο και πιο συχνά ανάβει η έχθρα εναντίον του δικού μας λαού. Τον ορίζοντα σκεπάζουν τρομερά μαύρα σύννεφα και το φάντασμα της ατομικής βόμβας απειλεί όλο τον κόσμο.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε: «πλην ο Υιός του ανθρώπου ελθών, άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;»(Λκ. 18,8). Γνωρίζετε πόσο σήμερα σε όλες τις χώρες και σε όλους τους λαούς δυναμώθηκε και μεγάλωσε η απιστία. Λίγοι μένουν αυτοί τους οποίους ο Κύριος αποκαλεί το δικό του μικρό ποίμνιο. Φοβερός είναι ο καιρός στον οποίον ζούμε, φοβερή είναι η ημέρα της μελλούσης Κρίσεως, για την οποία ακούσατε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Δεν θα το επαναλάβω, έχετε ήδη αφομοιώσει καλά τα βασικότερα. Ακούσατε γιατί θα καταδικαστούν οι αμαρτωλοί, τους οποίους και ο Κύριος ακόμα τους ονομάζει καταραμένους. Και ακούσατε γιατί θα λάμψουν στην Βασιλεία του Επουρανίου Πατρός οι δίκαιοι. Γιατί; Μόνο για την αγάπη, για τα έργα ελεημοσύνης, διότι αγάπη είναι η ουσία του νόμου του Χριστού. Αυτοί που η καρδιά τους είναι γεμάτη αγάπη, αυτοί που η αγάπη τους φανερώνεται με τα έργα ελεημοσύνης για τον πλησίον, αυτοί έχουν δεχθεί μέσα τους το φως του Ευαγγελίου. Γι’ αυτούς ετοιμάστηκε η Βασιλεία των Ουρανών. Αυτοί θα ακούσουν από τον Κύριο στην Φοβερά Κρίση: «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» (Μτ. 25, 34).

Και θα εισέλθουν αυτοί στη Νέα Ιερουσαλήμ, εκείνη την Ιερουσαλήμ που είδε ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος να κατεβαίνει από τον ουρανό, και θα εισέλθουν αυτοί στην αιώνια ζωή και μακαριότητα. Και αυτοί που ο Κύριος τους ονομάζει καταραμένους, θα πάνε στην αιώνια φωτιά που έχει ετοιμαστεί για τον διάβολο και τους υπηρέτες του.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν δέχονται την Φοβερά Κρίση. Λένε: είναι δίκαιο ο άνθρωπος που έκανε αμαρτίες σ’ αυτόν τον σύντομο χρόνο της ζωής του, μετά, αιωνίως να βασανίζεται; Αυτή την ερώτηση την θέτουν όλοι όσοι δεν δέχονται το Ευαγγέλιο του Χριστού. Τί θα απαντήσουμε σ’ αυτό; Θα πούμε ότι ίσως υπάρχει κάποιο μέρος της αλήθειας σ’ αυτή την σκέψη τους; Ασφαλώς όχι.

Για ποιόν προορίζεται η αιώνια ζωή; Για το πνεύμα του ανθρώπου, για εκείνο το πνεύμα που δόθηκε στον άνθρωπο από τον ίδιο τον Θεό, όταν δημιούργησε τον Αδάμ. Τότε ο Θεός φύσηξε στο σώμα του την ζωντανή ψυχή. Όλοι μας είμαστε φορείς του πνεύματος αυτού. Ακριβώς αυτό το πνεύμα μας κάνει να διαφέρουμε από τα άλογα ζώα, τα οποία δεν έχουν τα ανώτερα χαρίσματα του Θείου Πνεύματος. Τί γίνεται λοιπόν κατά την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου; Τελείται ακατάπαυστα, καθημερινά η διαμόρφωση του πνεύματός μας. Όλα τα έργα μας, τα αισθήματα, τα λόγια και οι σκέψεις μας αφήνουν ανεξίτηλη σφραγίδα στο πνεύμα μας και αφομοιώνονται απ’ αυτό. Το πνεύμα μας μεγαλώνει, αλλάζει και διαμορφώνεται κατά την διάρκεια της ζωής μας, επηρεαζόμενο από τις πράξεις, τα αισθήματα και τις σκέψεις μας. Μέσα στο ανθρώπινο πνεύμα τελείται κάτι που μοιάζει πολύ με ό, τι γίνεται στο σταφύλι, το οποίο κάτω από τις ζωοποιές ακτίνες του ηλίου και με την πρωινή δροσιά, ωριμάζει και όλο και περισσότερο αφομοιώνει την ζωοποιό δύναμη, που ο Θεός χαρίζει σε όλα τα ζωντανά πλάσματα, και λάμπει με την ομορφιά του. Η ζωή του δόθηκε για να ωριμάζει και να δέχεται τα δώρα που του δίνει ο ήλιος και η φύση. Και όταν ωριμάσει, επέρχεται ο θάνατός του. Το κόβουν και το ρίχνουν μέσα σε καζάνια, το πατάνε, και το σταφύλι βγάζει το αίμα του, τον χυμό του, το οποίο μετά γίνεται κρασί. Αν το σταφύλι ήταν ωραίο, αν ήταν γεμάτο με τα πολυτιμότερα απ’ ό, τι μπορεί να μαζέψει, τότε στο κρασί που θα γίνει απ’ αυτό το σταφύλι, συνεχίζεται η ζωή του. Οι φλούδες σαπίζουν όπως σαπίζει το σώμα μας, και το κρασί διατηρείται στα βαρέλια για πάρα πολλά χρόνια. Και όσο περισσότερα χρόνια περνάνε, τόσο πολυτιμότερο γίνεται το κρασί. Αυτή λοιπόν η ζωή του σταφυλιού, μοιάζει με την δική μας γήινη ζωή, και η ζωή του κρασιού, μοιάζει με την αιώνια και αθάνατη ζωή του δικού μας πνεύματος, όταν αυτό ελευθερώνεται από τα δεσμά που έχει με το σώμα, το οποίο μετά το θάνατο αποσυντίθεται, όπως οι φλούδες του σταφυλιού.

Γνωρίζετε ότι υπάρχουν κάποια είδη του σταφυλιού που δεν είναι καλά. Υπάρχει δηλαδή σταφύλι ξινό που ο χυμός του δεν δίνει καλό κρασί. Το κρασί γίνεται ξινό, και με το πέρασμα του χρόνου όλο και πιο άσχημο.

Το ίδιο και στους ανθρώπους. Υπάρχουν άνθρωποι που το πνεύμα τους, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, τελειοποιείται αδιάλειπτα προς το καλό και αληθινό. Τα καλά έργα αφήνουν ανεξίτηλη σφραγίδα πάνω στο ανθρώπινο πνεύμα, οπότε και το πνεύμα γίνεται όλο και πιο τέλειο, καθαρό και άγιο. Είναι το πνεύμα των δικαίων, αυτών για τους οποίους ετοιμάστηκε η Βασιλεία των Ουρανών. Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι που η ζωή τους είναι γεμάτη εγκλήματα και απαίσιες αμαρτίες. Το πνεύμα τους καθημερινά φαρμακώνεται μ’ αυτό το δηλητήριο. Και έτσι χωρίς τέλος ωριμάζει το πνεύμα αυτών των ανθρώπων προς το κακό.

Το πνεύμα μας, όμως, είναι αθάνατο. Το πνεύμα μας θα ζήσει αιώνια και συνεπώς, η κατεύθυνση που του δίνουμε σ’ αυτή την ζωή, είτε προς το καλό είτε προς το κακό, θα είναι μετά η σταθερή του κατεύθυνση. Το πνεύμα των δικαίων ανθρώπων, που αγάπησαν τον Χριστό, που αγάπησαν το αληθινό καλό, θα τελειοποιείται ασταμάτητα, πλησιάζοντας την τελειότητα του Θεού στην συνεχή κοινωνία μαζί Του στην χώρα του παραδείσου. Ενώ το πνεύμα των αμαρτωλών, που κατά τη διάρκεια της ζωής τους βυθιζόταν όλο και περισσότερο στο κακό, είναι καταδικασμένο να συνεχίζει και στην αιωνιότητα αυτή την εξέλιξη του προς το κακό, είναι καταδικασμένο να έχει συνεχή κοινωνία με τον ίδιο τον σατανά, και στην άπειρη κακία του θα τον πλησιάζει όλο και περισσότερο. Αυτό θα είναι το αιώνιο βάσανο των αμαρτωλών. Θα αισθάνονται δηλαδή πως ο Θεός τους έχει αφήσει, πως είναι καταραμένοι, θα πνίγονται μέσα στην κακία και το μίσος τους κατά του Θεού και του αγαθού.

Μήπως ο Θεός «φταίει» γι’ αυτό; Μήπως Αυτός τους έχει καταδικάσει στην αιώνιο βάσανο; Αυτοί οι ίδιοι έχουν δυστυχώς καταδικάσει τον εαυτό τους, μόνοι τους διάλεξαν την οδό του κακού. Αυτός τους αφήνει ελεύθερους να ακολουθούν για πάντα αυτή την οδό.

(ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ, ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΙΜΑΙΑΣ, ΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΕΣ, ΤΟΜΟΣ Γ’, Σελ. 309 – 318., ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ», Η/Υ επιμέλεια: Μοναχής Θεοδοσίας, Κωνσταντίνας Κυριακούλη, Ιωάννου Τρίτου)

ΠΗΓΗ https://agiosminas.gr/2018/02/%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%a